Πρώτος ο Ιπποκράτης χρησιμοποίησε τον πάγο και το χιόνι σαν θεραπευτικό μέσο στους οξείς τραυματισμούς του μυοσκελετικού συστήματος.
Στην τραυματισμένη περιοχή υπάρχει πόνος ο οποίος προκαλείται από τη συσσώρευση του οιδήματος και την πίεση στις νευρικές απολήξεις. Η κρυοθεραπεία βοηθά στην αναλγησία και την ανακούφιση από τον πόνο, διότι η ελάττωση της θερμοκρασίας στους μυς ελαττώνει την ταχύτητα μετάδοσης των ερεθισμάτων του και αυξάνει την «πύλη του πόνου» δηλαδή το ψυχρό καθιστά αδύνατη τη μετάδοση των ερεθισμάτων του πόνου στα κέντρα του εγκεφάλου.
Επίσης στην περιοχή που πάσχει λόγω του πόνου αναπτύσσεται αντιδραστικά μυϊκός σπασμός.
Η ελάττωση της θερμοκρασίας προκαλεί:
- ελάττωση στην αίσθηση του πόνου και
- τελικά ελάττωση του μυϊκού σπασμού ο οποίος επιβαρύνει ακόμη περισσότερο την περιοχή.
Τέλος η χρήση της κρυοθεραπείας μειώνει σημαντικά τη φλεγμονή και το οίδημα, λόγω ελάττωσης της κυκλοφορίας του αίματος ή της συγκέντρωσης μιας πρωτεΐνης που δημιουργεί το οίδημα.
Πάγος, παγοκύστες, ψυχρά επιθέματα, μασάζ με πάγο, χλωριούχο αιθύλιο (ψυκτικά σπρέι) , κρύο δινόλουτρο, καθώς και ειδικές συσκευές κρυοθεραπείας είναι μερικές από τις μεθόδους κρυοθεραπείας που χρησιμοποιούνται στην φυσικοθεραπευτική πρακτική.
Σήμερα, έχει αποδειχθεί ότι ο πάγος παίζει σημαντικό ρόλο στην οξεία φάση της επούλωσης μετά από τραυματισμούς (θλάσεις των μυών, αιματώματα, συνδεσμικές κακώσεις, διαστρέμματα κλπ), μετά από χειρουργικές επεμβάσεις (πόνο και οίδημα) καθώς και στις τενοντίτιδες, θυλακίτιδες, ορογονοθυλακίτιδες κλπ.
Στην αποκατάσταση η κρυοθεραπεία παίζει σπουδαίο ρόλο στην ελάττωση:
- του πόνου
- της φλεγμονής και
- του οιδήματος καθώς και
- του μυικού σπασμού
Η εφαρμογή κρυοθεραπείας προκαλεί στην περιοχή αρχικά αγγειοσύσπαση και κατόπιν αγγειοδιαστολή, ενώ στη συνέχεια συμβαίνει εναλλαγή αγγειοσυστολής – αγγειοδιαστολής. Έτσι επηρεάζεται η κυκλοφορία του αίματος με αποτέλεσμα τον περιορισμό του θρόμβου και του οιδήματος που σχηματίζονται μετά από την κάκωση.
